Ο Γιάννης Πολυκανδριώτης δε μένει πια εδώ. Ο γιός του Θόδωρου και αδελφός του Θανάση υπήρξε ωραίος παίκτης του μπουζουκιού με σημαντική θητεία στη διασκέδαση στα χρόνια του ’60 και ’70 και δυνατές συνεργασίες με Σακελλαρίου, Τσιτσάνη, Ζαμπέτα, Μητσάκη, Παγιουμτζή, Τσαουσάκη, Μιχαλόπουλο, Αγγελόπουλο, Λύδια, Μενιδιάτη, Διονυσίου, Μοσχολιού, Πάριο, Κόκοτα, Βιολάρη, Χάρρυ Κλυνν και όχι μόνο. 

Μάλιστα με την πρώτη κατέθεσε και το τραγούδι του «Γιαννάκη οι πενιές» που ακούστηκε δυνατά στον καιρό του. 

Ο Γιάννης Πολυκανδριώτης δούλεψε από μικρός σε πάλκα ιστορικά «Ψάθα», «Λουζιτάνια», «Κήπος του Αλλάχ», «Περιβόλας», «Κεφάλας», «Καν Καν» στην περιοχή του Αιγάλεω -όπου γεννήθηκε το 1946 και μεγάλωσε- και της Νίκαιας και όχι μόνο. 

Επίσης εργάστηκε στη «Βεντέτα» στην Αχαρνών με Πόλυ Πάνου και Σπόρο, στη «Νήσο Ύδρα» στο Περιστέρι με τη Σωτηρία Μπέλλου και στον «Ερωτόκριτο» στην Πλάκα με όλους τους Πολυκανδριώτηδες μαζί καθώς και στα «Χρυσά κλειδιά» και στον «Περικλή» στην ίδια γειτονιά. 

Παράλληλα εμφανίστηκε στην κοσμική «Νεράιδα» στην παραλία αλλά και στο θέατρο «Ακροπόλ» με τη Ρένα Βλαχοπούλου καθώς και στα «Αστέρια» της Γλυφάδας αλλά και το «Στορκ».

Ακόμη πραγματοποίησε τακτικές εμφανίσεις στο εξωτερικό και κάποια στιγμή, στα χρόνια του ’90 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο όπου δραστηριοποιήθηκε έντονα στο χώρο της ομογένειας. Μαζί με τους μαθητές του έδωσε το παρών στην έναρξη των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012!

Τον είχα απολαύσει στην «Αλεξανδριανή» στο Σύνταγμα.

Μιλώντας με «παλιούς» άκουσα τα καλύτερα για τις ικανότητές του, ενώ η μικρή προσωπική γνωριμία μαζί του, μου «έβγαλε» έναν άνθρωπο λεπτό, ευγενικό, καλοσμιλεμένο. Κρίμα που δεν μπόρεσα να του χαρίσω το «δώρο» που μου ζήτησε…

VIDEO

πηγή:ogdoo.gr